Honden nemen ons de hele dag waar. Dit doen ze oa om te begrijpen wat wij van ze willen. Ze nemen waar wat wij uitstralen, aanvoelen van onze stemming, het lezen van onze lichaamstaal en het ruiken van onze lichaamsgeur. De hond is zelfs zo goed in het aanpassen van zijn vermogens dat hij een grote verbale communicatie heeft eigen gemaakt dan zijn voorouders de wolf. Blaffen wolven maar zelden. Kan een hond langdurig achtereen blaffen om zijn mens iets duidelijk te maken.
Zowel mensen als honden hebben dus signalen die voor communicatie worden benut, voor een deel aan elkaars soort aan moeten passen. De hond heeft meer vocalisatie leren benutten, de mens zal meer lichaamstaal moeten leren benutten.
In de huidige samenleven tussen mens en hond, is de wereld voor de hond een stuk complexer geworden. Door veel dichter bij de mens te leven, in zijn huis, in zijn stad, in zijn onnatuurlijke manier van leven. Is het voor de hond zeer lastig geworden de mens te begrijpen. Voor veel honden is huidige mensenwereld te complex om zich daar goed in te kunnen voegen.
Daardoor is nu het moment aangebroken dat de aanpassingen van de hond richting mensenlijke communicatie signalen niet meer voldoende zijn.
Daarom is het nu tijd dat de mens een stapje richting de hond moet zetten en zich verdiept in de commicatie signalen van de hond. Wellicht dat we op die manier de hond toch kunnen helpen zich aan de steeds complexere levensvorm van de mens aan te passen.