Bij een wild rose hond valt het beeld van berusting en innerlijke overgave op. Apatisch berust de hond in zijn lot en de belangstelling voor het leven verdwijnt langzaam. Het legt zijn hoofd als het ware in de schoot en wacht af. Vreemd genoeg ziet de omgeving van het wild rose hond niet de negatieve omstandigheden waarin het zich bevindt. Het is daarom belangrijk in een dergelijk geval veel aandacht aan de hond te besteden en er regelmatig mee te spelen.
Deze gemoedstoestand is niet altijd zo sterk aanwezig. Soms zie je dat de hond probeert de innerlijke apathie te compenseren door druk in de weer te zijn.
Daarmee doet het een poging te ontsnappen aan delusteloosheid. Het zijn vaak ondoordachte en niet zinvolle acties die op andere als nerveus overkomen. Levenskracht en belangstelling voor de omgeving is het positieve gevolg van het innemen van de wild rose remedie. De hond pakt het leven weer op en ontpopt zich als een gezellige en trouwe metgezel. Het kan weer genieten van de leuke dingen in het leven en onderneemt weer actie, tot stoute dingen aan toe.
Als de hond lichamelijk ziek wordt raakt het in sommige gevallen terneergeslagen en apathisch. Ze geven bij een ernstige ziekte de strijd dan ook direct op. In zo’n geval kan de therapie het beste ondersteunt worden met de rescue remedie.